گوگل ۸۰ میلیون دلار روی ۶ نیروگاه خورشیدی سرمایه گذاری می کند

علاقه مندی گوگل به انرژی های پاک و سرمایه گذاری های پی در پی روی نیروگاه های با منابع تجدید پذیر چیز جدیدی نیست. تقریباً از سال ۲۰۱۰ حرکت گوگل به این سمت آغاز شد و همین شهریور گذشته هم خبری داشتیم از خرید تمام برق تولید شده در یک نیروگاه بادی ۲۴۰ مگاواتی.

در همین راستا این شرکت اعلام کرده که ۸۰ میلیون دلار روی ۶ مزرعه خورشیدی در آمریکا سرمایه گذاری کرده و با انرژی به دست آمده می تواند برق ۱۷،۰۰۰ خانه را در این کشور تأمین کند.

این چهاردهمین سرمایه گذاری گوگل از این دست است و تا کنون بیش از ۱ میلیارد دلار روی پروژه های بادی و خورشیدی سرمایه گذاری کرده. گوگل در این مسیر با شرکت سرمایه گذاری KKR همراه شده که از پیشروان در این صنعت محسوب می شود.

طبق گفته گوگل کل پروژه ها ظرفیت ترکیبی ۱۰۶ مگاوات دارند. ۶۰۰ تا ۷۰۰ مگاوات هم از طریق نیروگاه های معمولی زغال سنگی تأمین می شود و بین ۹۰۰ تا ۱،۳۰۰ مگاوات را هم نیروگاه های اتمی فراهم می کنند.

گوگل در حال حاضر ۳۳ درصد از انرژی مورد نیازش را از منابع تجدید پذیر به دست می آورد اما در تلاش است این عدد را تا ۱۰۰ درصد افزایش دهد.

پتنت جدیدی از گوگل که به کمک آن می توان با دستان خود دنیای واقعی را با دیگران به اشتراک گذاشت

ر آینده نزدیک کاربران گوگل گلس قادر خواهند بود با درآوردن شکل قلب با دستان خود آیتم های مورد علاقه شان را در دنیای واقعی انتخاب کرده، در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارند. طی پتنتی که توسط گوگل به ثبت رسیده، «...یک نمایشگر پوشیدنی متصل به سر، حرکات دست فرد استفاده کننده را تشخیص داده و بر اساس آن یک سری عملیات را در پاسخ به آن ها انجام می دهد...» به احتمال قریب به یقین، این گجت متصل به سر همان گوگل گلس است.

این قابلیت جدید در گوگل گلس به این معنا است که وقتی با دستان خود مقابل یک شی، شکل قلب را درست کنید، گلس آن شی را شناسایی کرده و آن را در شبکه های اجتماعی مورد نظر شما لایک کرده یا به اشتراک می گذارد.

تصاویری از درون دیتاسنترهای گوگل

گوگل در جای جای دنیا مراکز داده بزرگی را بر پا کرده و میلیون ها سرور در اختیار سرویس های مختلف این شرکت هستند تا حتی ثانیه ای در خدماتش وقفه نیفتد و از همراهی مردم دنیا باز نماند.

شاید تصور کنید که دیتاسنترها جذابیت عمومی ندارند و تشکیلات گوگل هم مثل سایر شرکت ها است و ارزش بازدید ندارد. ولی از طرف دیگر، شاید با مطالعه این مطلب نظرتان درباره دیتاسنترهای گوگل عوض شود. هر چه نباشد، گوگل حالا با ارزش ترین شرکت اینترنتی-نرم افزاری دنیا است و قاعدتا همه کارهای آن با سایرین فرق دارد.

باغ وحشی رباتیک که در آن ربات ها جای حیوانات را گرفته اند

در باغ وحش مینیمافورمز، خبری از حیوانات پشمالو نیست و جای آن ها را خوشه هایی از تیوب های پلاستیکی و معلق از سقف گرفته. این موجودات رباتیک به مانند حیوانات باغ وحش های معمولی، نسبت به حرکات بازدید کنندگان واکنش نشان داده و پیچ و تاب می خورند.

مینیمافورمز یک استودیوی طراحی و معماری است که در آن تلاش می شود با عبور از مرزهای هنر، گونه های جدیدی از ارتباط امکان پذیر شود. این باغ وحش هم آخرین کار هنرمندان این استودیو است، که در آن تلاش کرده اند، با تلفیق هنر و علم رباتیک، توجه بازدید کنندگان را جلب کنند.

این تیوب های پلاستیکی، به کمک سنسورهای کینکت، قادرند بازدید کنندگان را دنبال کرده، و نسبت به حرکات آن ها، گاه به صورت لولیدن و گاه حرکات شلاقی خشمگین، واکنش نشان دهند. این ربات ها در پلتفرمی به نام پراسسینگ کدنویسی شده اند. توسط این زبان، شاخک های پلاستیکی قادرند با یکدیگر تعامل داشته باشند و نسبت به چندین بازدیدکننده به طور همزمان واکنش نشان دهند. به طور مثال هنگامی که با یک فرد آرام و ثابت مواجه می شوند، به سردی از او استقبال می کنند.

یکی دیگر از نکات جالب این ربات ها این است که یک رفتار خاص از طرف فرد، همیشه یک واکنش تکراری را از سوی آن ها در پی ندارد. این ربات های جانورنما به مرور زمان شخصیتشان تکامل پیدا می کند و به تدریج در تعاملاتشان با انسان ها کمتر غریبی می کنند. بازدیدکنندگان، درست مثل حیوانات خانگی با آن ها برخورد کرده و وقتی این ربات ها قرمز و متلاطم می شوند، ناگهان از آن ها دوری می کنند.

گرچه نمی توان این موجودات رباتیک را به طور کامل باهوش دانست، اما آن ها به اندازه ای زنده به نظر می رسند که افراد را تا مدتی طولانی درگیر کشف خود می کنند. گویی طراحان این استودیو، به هدف اصلی شان یعنی خلق گونه های جدیدی از ارتباط دست یافته اند.

لای-فای، لامپ حبابی اِل ای دی را به یک شبکه وایرلس پرسرعت تبدیل می کند.

در حال حاضر شبکه های وایرلس یک مشکل اساسی دارند، و آن هم این است که هر چه به محبوبیتشان اضافه گردد، از سرعتشان کاسته می شود. محدوده فرکانس مورد استفاده شبکه های وای-فای در مناطق شهری، بسیار شلوغ و همراه با نویز است، به همین دلیل تلاش های بسیاری برای دور زدن این مشکل صورت گرفته. در این میان انتقال داده ها به کمک نور به جای استفاده از امواج رادیویی یکی از گزینه های پرطرفدار بوده و حالا محققان دانشگاه فودان در شانگهای چین، از همین ایده استفاده کرده و توانسته اند به سرعتی معادل ۱۰ برابر وای-فای معمولی دست پیدا کنند.

یک قاعده کلی وجود دارد: هر چه فرکانس پایین تر باشد، میزان انتقال داده هم کمتر خواهد بود. بنابراین گزینه استفاده از فرکانس های بسیار بالا مطرح می شود. نور هم به مانند امواج رادیویی، یک موج الکترومغناطیسی است و فرکانسی ۱۰۰ هزار برابر فرکانس یک سیگنال وای-فای دارد، و از همه مهمتر هیچ کس نیازی ندارد برای ساخت یک لامپ حبابی از رگولاتور مخابراتی کشورش مجوز بگیرد. تنها باید کاری کرد که این لامپ ها با سرعت و دقت بسیار زیادی چشمک بزنند، تا حمل سیگنال برای شان امکان پذیر شود.